Ley Włodzimierz syn Archipa

Data i miejsce urodzenia: 27.09.1911r., Zamość (Horyszów Polski k. Zamościa?).

Narodowość: Polak.

Wykształcenie: Brak danych.

Praca i służba wojskowa przed bitwą pod Lenino:

Od 06.1943r. w WP.

Chorąży, zastępca dowódcy kompanii ds. polityczno-wychowawczych, 5 kompania, 3pp.

Udział w bitwie pod Lenino:

Chorąży, zastępca dowódcy kompanii ds. polityczno-wychowawczych, 5 kompania, 3pp.

Z wniosku odznaczeniowego na Order Czerwonej Gwiazdy:

„Chorąży Ley W.A. w czasie walk 12-13 października 1943r. w rejonie wsi Tregubowo-Lenino dał się poznać jako śmiały, zdecydowany i obdarzony silną wolą oficer.

13.10.43r. w czasie walki został ranny dowódca 5. kompanii porucznik Łuniew [?] i jego zastępca do spraw liniowych chorąży Szczygła [?]. Chorąży Ley W. A. niezwłocznie przejął dowodzenie kompanią. W krótkim czasie chorąży Ley znajdując się w okopie został kontuzjowany i ranny. Nie zwracając uwagi na utratę sił, wywołaną znaczną utratą krwi, chorąży Ley otrzymawszy rozkaz dowódcy batalionu by zająć pierszą linię obrony przeciwnika, niezwłocznie poprowadził swoją kompanię naprzód. W czasie tej walki Ley okazał wielką odwagę i dobre umiejętności dowodzenia pododdziałem, w rezultacie czego kompania wykonała rozkaz dowódcy batalionu, wybiła niemców [tak w oryginale] z okopów i zajęła je.”

Służba i praca po bitwie pod Lenino:

Od 04.1944r. – Podporucznik (następnie kapitan), zastępca dowódcy pułku ds. polityczno-wychowawczych, 10pp.

Prawdopodobnie w sierpniu 1944r. skierowany do służby w MO.

01.09.1944r. – 06.1945r. – Adiutant Komendanta Głównego MO, Warszawa.

Przed 10.1945r. Awans do stopnia majora.

03.07.1945r. – 03.1946r. – Komendant, KW MO Olsztyn.

15.03.1946r. – 01.1951r. – Komendant, KW MO Łódź.

23.01.1951r. – 01.1954r. – Komendant, KW MO Bydgoszcz.

Przed 10.1954r. – awans do stopnia podpułkownika.

31.10.1954r. – 07.12.1954r. – Do dyspozycji Komendanta Głównego MO.

Od 07.12.1954r. – dalsza służba w MO.

Odznaczenia (jakie, kiedy i za co):

Polskie:

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 października 1945r. – za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej.
Złoty Krzyż Zasługi – 04.10.1946r.

Krzyż Walecznych – 11.11.1943r. – Za działania pod Lenino.

Radzieckie:

Order Czerwonej Gwiazdy – 11.11.1943r. – za działania pod Lenino (patrz wyżej).

Rany i kontuzje:Ranny i kontuzjowany 13.10.1943r. Pod Trygubowem.

Data i miejsce śmierci: 24 stycznia 1991r., Warszawa.

Dodatkowe informacje:

Opracowano na podstawie materiałów CA MO RF i BIP IPN oraz książki „Od Stecówki do Łaby” S. Waysa.

Dodatkowe zdjęcia: