Leoniak Ludwik

Przełom 1943/44r. (“Początek drogi…”)

Leoniak Ludwik Syn Władysława

Data i miejsce urodzenia: 25.08.1907r.

Narodowość: Polak.

Wykształcenie:

Cywilne:

Nieukończone studia na Politechnice Lwowskiej przed 1939r.

Wojskowe:

Kurs oficerów oświatowych 1DP – 1943r.

Praca i służba wojskowa przed bitwą pod Lenino:

Przed wojną nadleśniczy w Zielińcach, powiat Borszczów.

Po 1939r. Wywieziony na Syberię.

05.1943r. – zmobilizowany przez Kytmanowski RWK w Kraju Ałtajskim.

24.05.1943r. – przekazany do Barnaulskiego WPP celem skierowania do służby w 1DP.

Od 5.06.1943r. W WP.

Początkowo jako oficer bez stopnia skierowany na kurs oficerów oświatowych.

Po kursie awansowany na do stopnia podporucznika. mianowany zastępcą ds. polityczno-wychowawczych dowódcy 2 batalionu 3pp.

Udział w bitwie pod Lenino:

Podporucznik, zastępca dowódcy ds. polityczno-wychowawczych, 2 batalion, 3pp, 1DP.

Z wniosku odznaczeniowego na Order Czerwonej Gwiazdy:

„W walce pod Lenino (Mohylewska Obłast, BSRR) 12 i 13 października 43 roku podporucznik Leoniak L.W. dowodził 2 . batalionem 3. pułku strzeleckiego. Bezpośrednio w szykach bojowych piechoty okazał odwagę i osobiste męstwo przy ataku na niemieckie pozycje w rejonie między wsiami Połzuchy i Trigubowo. Żołnierze jego batalionu wystrzelali do kompanii hitlerowców, zniszczyli kilka punktów ogniowych, wzięli jeńców. Osobiście prowadził batalion do wielokrotnych kontrataków, podtrzymywał ducha bojowego żołnierzy w czasie ciężkich bombardowań. Wzorowo organizował prace tyłów, zabezpieczenie pododdziałów w amunicję i wyżywienie.”

Według A. Srogi dowodzenie przejął ze względu na tymczasową nieobecność kpt. Sobolewskiego. Wraz z szefem sztabu batalionu, por. Firko, zdołał opanować panikę w batalionie.

Służba i praca po bitwie pod Lenino:

Po bitwie wyznaczony na stanowisko zastępcy naczelnika wydziału politycznego 1DP.

11.1943r. – Awans do stopnia porucznika.

Od 1944r. – w wydziale wojskowym ZPP, następnie w redakcji „Zwycięzymy”.

Przeniesiony do rezerwy w stopniu majora.

1.03.1945-15.01.1950r. – Nadleśniczy, nadleśnictwo Sarnia Góra (Obecnie część nadleśnictwa Osie, pow. Świecko, Woj. Kujawsko-Pomorskie).

1950r. – nadleśniczy w województwie Gdańskim;

W późniejszym okresie był nadleśniczym w Województwie Warszawskim i Białostockim.

Pod koniec lat 60. mianowany nadleśniczym we Włoszczowie.

Odznaczenia (jakie, kiedy i za co):

Polskie:

Krzyż Walecznych – 11.11.1943r. – za działania pod Lenino;

Radzieckie:

Order Czerwonej Gwiazdy – 11.11.1943r. – za działania pod Lenino (patrz wyżej).

Rany i kontuzje: Brak danych (wg stanu na 30.10.1943r. Ranny nie był).

Data i miejsce śmierci: 11.12.1986r., Włoszczowa (?).

Dodatkowe informacje:

Przed Lenino kilkukrotnie pisał artykuły do „Żołnierza Wolności”.

Był żonaty z Zofią (nazwisko panieńskie nieustalone, zmarła 09.04.1984r.)

Pochowany na cmentarzu parafialnym we Włoszczowie.

Opracowano w oparciu o dane CAMO RF oraz książkę „Początek drogi. Lenino” A. Srogi.

Dodatkowe zdjęcia:

Wpis z rejestru poborowych Kytmanowskiego RWK.

Leave a comment