Feliński Michał syn Michała

Data i miejsce urodzenia: 25.10.1923r., Moskwa, RSFSR, ZSRR.

Narodowość: Polak

Wykształcenie:

Cywilne: Brak Danych.

Wojskowe: Szkołą młodszych lejtnantów.

Praca i służba wojskowa przed bitwą pod Lenino:

Przed mobilizacją był uczniem. Brak bliższych danych o szkole.

11.08.1941r. – zmobilizowany do Armii Czerwonej przez Baumanski RWK w Moskwie.

08.1941r. – 20.10.1941r. – Służba w 26 zapasowym pułku strzeleckim 12ZDS.

Od 20.10.1941r. Służba w 22 Brygadzie Powietrzno-Desantowej 9 Korpusu Powietrzno-Desantowego.

Służba w 1063ps 272DS.

W latach 1942-1943 – udział w walkach na Froncie Północno-Zachodnim.

Od czerwca 1943r. w WP.

Od 13.06.1943r. Podporucznik, dowódca kompanii rusznic przeciwpancernych 2pp.

Udział w bitwie pod Lenino:

Podporucznik, dowódca krppanc. 2pp.

Z wniosku odznaczeniowego na Order Czerwonej Gwiazdy (na jego podstawie nadano ostatecznie Order Wojny Ojczyźnianej II klasy):

„Brał udział w walkach 12 i 13.10.43r. pod wsią Połzuchy.

Jako dowódca kompanii rppanc. powinien znajdować się w rezerwie dowódcy pułku.

Z własnej inicjatywy znajdując się na początku boju przy pierwszym batalionie, pomagając zastępcy dowódcy pułku majorowi Berkowiczowi dowodzić podrywaniem żołnierzy do ataku pod nieprzerwanym ostrzałem i bombardowaniem z powietrza.

Po przerwaniu pierwszej linii obrony przeciwnika otrzymał zadanie nawiązania łączności z 2 batalionem. Pod nieprzerwanym ogniem artylerii i ostrzałem snajperów ciągnął linię [kabel telefoniczny] z dwoma żołnierzami, a gdy zostali ranni sam poszedł na przedzie i łączność została nawiązana. Cały ten czas porucznik Feliński dawał przykład męstwa, odwagi, zimnej krwi i pokazał gotowość samopoświęcenia swojego życia dla wykonania zadania dowódcy pułku.

Nocą z 12 na 13 [października 1943r.] chodził na zwiady dla nawiązania łączności z sąsiadem z lewej strony [i] zetknął się z kontratakującą grupą przeciwnika i wziął udział w odparciu kontrataku. Rano powtórnie szedł na zwiady celem rozpoznania linii obrony przeciwnika [i] jego punktów ogniowych. Przekazawszy [?] cenne meldunki dowództwu [?] jednocześnie dociągnął łączność z drugim batalionem przyniósłszy ciężko rannego z pola walki (z ziemi niczyjej).”

Służba i praca po bitwie pod Lenino:

Wkrótce po bitwie awansowany do stopnia porucznika.

Dowódcą krppanc. 2Pp pozostawał do lipca 1944r.

Prawdopodobnie w 1946r. powrócił do ZSRR.

Awans do stopnia majora przed 1958r.

Służba w 21 Zapasowej Brygadzie strzeleckiej Uralskiego Okręgu Wojskowego.

Zdemobilizowany 20.06.1979r. W stopniu pułkownika.

Odznaczenia (jakie, kiedy i za co):

Polskie:

Brązowy medal „Zasłużonym na Polu Chwały” – 11.11.1943r. – za działania pod Lenino.

Radzieckie:

Order Wojny Ojczyźnianej II klasy – 11.11.1943r. – za działania pod Lenino (patrz wyżej);

Order Wojny Ojczyźnianej II klasy – 06.04.1985r. – nadanie jubileuszowe z okazji 40. rocznicy zwycięstwa.

Medal „Za odwagę” – przed czerwcem 1943r. (dokumentacji odznaczeniowej nie odnaleziono)

Rany i kontuzje: Brak danych.

Data i miejsce śmierci: Po 1985r.

Dodatkowe informacje:

W ewidencji 26zps figuruje jako Rosjanin.

Jeszcze przed mobilizacją należał do komsomołu.

Alojzy sroga opisuje go jako młodego, eleganckiego, nieco nieśmiałego. Wspomina także, ze Feliński, choć pochodzący z polskiej rodziny, prawie nie znał polskiego, szybko jednak zaczął nadrabiać braki.

Dodatkowe zdjęcia: